وبلاگ دستچین

آیا درباره میزان چربی شیر خود نگران هستید؟ آیا گاوهای شما مبتلا به کاهش چربی شیر (MFD) شده اند؟

کوین هاروتین استاد دانشگاه پنسیلوانیا می گوید تحقیقات اخیر به شناسایی عوامل به وجود آورنده MFD کمک کرده و این انتظار را به وجود آورده اند که می توان مشکلات مزرعه پرورش گاو شیری را کاهش داد.

وی می گوید که چربی شیر گله، تحت تاثیر دو سری عوامل تغذیه ای و غیر تغذیه ای می باشد. عوامل تغذیه ای شامل فیبر جیره، مواد خوراکی خاص، راهکار تغذیه ای و یونوفرها می باشند که منجر به MFD رایج می شوند. عوامل غیر تغذیه ای شامل ژنتیک، مرحله شیردهی، فصل و دمای محیط هستند که توان پیش بینی چربی و تولید شیر گله را برای پرورش دهندگان فراهم می کند. بر اساس گفته های هاروتین MFD ناشی از جیره باعث کاهش تولید پروتئین جیره نمی شود و فقط تولید چربی شیر کاهش می یابد.

دوشرط لازم است

او می گوید برای بروز MFD ناشی از جیره دو شرط تغییر در تخمیر شکمبه ای و حضور اسید های چرب غیر اشباع با پیوند های دو گانه (PUFAs) لازم است.

هرچه میزان تخمیر شکمبه ای و اسیدهای چرب غیر اشباع با پیوند دو گانه افزایش یابد میزان MFD نیز افزایش می یابد زیرا MFD نتیجه واکنش متابولیسم اسیدهای چرب شکمبه و ساخت داخل پستانی چربی شیر می باشد.

در تحقیقی که به صورت مشترک با توماس جنکینز در دانشگاه کلمسون انجام شد معلوم گردید که تغییر شکل اسیدهای چرب غیر اشباع شکمبه ای روی MFD از طریق بیوهیدروژنژ تاثیر می گذارد. چربی های جیره به سرعت وارد شکمبه شده و به اسیدهای چرب غیر اشباع آزاد تبدیل می شوند که برای سوخت و ساز میکروبی در دسترس هستند. میکروب های شکمبه سعی می کنند از طریق بیوهیدروژناسیون پیوند دوگانه، اسیدهای چربی غیر اشباع را جدا کرده و تبدیل به اسیدهای چرب اشباع کنند ولی طی این فرآیند یک سری محصولات جانبی ایجاد می شوند.

با بررسی دقیق بیوهیدروژناسیون آشکار می شود که دو مسیر تخمیر شکمبه ای طبیعی و جایگزین وجود دارند. دل بومان از دانشگاه کرنل اثر ایزومرهای طبیعی (ملکولهای با فرمول ملکولی مشابه ولی ساختار شیمیایی متفاوت) نسبت به ایزمرهای جایگزین روی تولید شیر را با هم مقایسه نمود. در ایزومرهای طبیعی تغییر اندکی در غلظت چربی شیر ایجاد شد ولی در ایزومرهای جایگزین، چربی شیر کاهش یافت و در عرص سه تا چهار روز به حداقل میزان رسید. هنگامی که القای CLA متوقف شد درصد چربی شیر در طی سه تا پنج روز به حالت طبیعی برگشت.

هاروتین می گوید بسیار مهم است که به خاطر داشته باشید که یک پاسخ ساده بله یا نه برای حضور مسیرهای طبیعی و جایگزین تخمیر وجود ندارد.

هنگام تولید حداکثر چربی شیر، میزان بسیار کمی از ایزومرهای طبیعی مشاهده شد ولی مسیر آن بسیار فعال و کارا بود و هنگامی که عوامل خطر ساز بیشتری به جیره اضافه شوند مسیر طبیعی تضعیف می شود و ایزومرهای CLA طبیعی افزایش می یابند زیرا این مسیر به طور کامل نمی تواند فعالیت کند.

در مواقعی که مسیر طبیعی تضعیف شده و به جای آن استفاده از مسیر جایگزین افزایش می یابد، MDF شدید می شود. هرگاو در یک نقطه از این سیکل قرار داد.

بسیار اهمیت دارد که هر پرورش دهنده گاو شیری بداند که وضعیت گله اش از این نظر، چگونه است زیرا تعیین می کند که عوامل خطر آیا روی درصد چربی شیر تاثیر خواهد داشت یا خیر و آیا ممکن است باعث MFD گردد؟ در ضمن آنها باید میزان اسیدهای چرب غیر اشباع جیره که در شکمبه بیوهیدروژنه می شوند را نیز مد نظر قرار دهند. در حقیقت میزان بیوهیدژناسیون پاسخ این سوال می باشد.

محققان به منظور تعیین تاثیر بعضی از فراسنچه ها در ایجاد MFD، یک جیره با فیبر کم و روغن زیاد را با یک جیره شاهد با فیبر زیاد و روغن کم مقایسه کردند. بعد از مدت ۷ تا ۱۰ روز MFD شروع شد و در حدود روز ۱۴ کاملا بروز کرد. تصحیح جیره نیز بعد از ۱۰ تا ۱۴ روز شروع به بهبود تولید چربی شیر نمود و بعد از ۱۷ تا ۱۹ روز این بهبود تکمیل و به وضعیت سابق برگشت. MFD به ندرت، تنها به یک دلیل، اتفاق می افتد و پرورش دهندگان گاو شیری نمی توانند همه دلایل را حذف کنند. هاروتین به گاوداران می گوید نمی توانید همه دلایل را حذف کنید زیرا بعضی از این عوامل خطر، به بهبود موازنه انرژی و تولید کمک می کنند.

وی توضیح می دهد که نتیجه یک جیره، در عمل و با تغییر در گاو مشخص می شود. شما یک تغییر منطقی را انجام دهید و به گاو اجازه دهید با تغییر تولید شیر و درصد چربی آن در طی زمان به شما بگوید کار شما درست بوده است یا نه.

گام های مناسب بعدی

گام اول: وی کاهش PUFAs شکمبه ای است (اسیدهای چرب غیر اشباع با پیوند های چندگانه) زیرا در کوتاه مدت احتمال بروز خطر کاهش تولید شیر وجود دارد. کنسانتره و منبع PUFAs هایی که به سرعت در دسترس هستند نسبت به PUFAs هایی که به آهستگی آزاد می شوند مضرتر هستند.

گام دوم: قابلیت تخمیری جیره می باشد. هاروتین پیشنهاد می دهد که ترکیب کربوهیدرات ها و الیاف موثر را آنالیز کنند. بسیار اهمیت دارد که نتایج آزمایشهای جیره های مشابه در آن منطقه را نیز مد نظر قرار دهید.

در ابتدا میزان نشاسته را کاهش، الیاف را افزایش و منابع قابل تخمیر سریع را به منابعی با سرعت تخمیر پذیری کمتر تبدیل کنید و میزان فیبر موثر را نیز افزایش دهید. وی هشدار می دهد که مراقب باشید زیرا تولید شیر با کاهش قابلیت هضم پذیری جیره می تواند کاهش یابد.

گام سوم: این است که مواظب افزودنی های شکمبه ای باشید. وی به آنها عوامل خطر می گوید. هاروتین می گوید آنها به خودی خود باعث MFD نمی شوند ولی می توانند اثر هم افزایی روی سایر عوامل خطر داشته باشند.

بعضی از تحقیقات جدید، اثر مفید خوراندن مستقیم میکروب ها، بافرها و محاسبه DCAD را روی MFD و امکان کاهش شیوع آن نشان داده اند.

گام چهارم: باید یک راهکار منسجم خوراک دهی وجود داشته باشد. تعداد دفعات تغذیه گاوها و زمان آن بسیار اهمیت دارد. باید توجه داشته باشیم که پدیده “لقمه بزرگ برداشتن” (Slug feeding) را در گاوها کاهش دهیم. هاروتین میگوید: تغذیه جیره کاملا مخلوط به طور قطع راه حل این مشکل نمی باشد وی هشدار می دهد که لقمه بزرگ برداشتن هنگامی که غذای تازه به آخور منتقل می شود و گاوها می خواهند میزان زیادی غذا مصرف کنند اتفاق می افتد (هنگامی که گاوها برای یک مدت طولانی غذا تازه در دسترس ندارند).

وی می گوید:

بسیار اهمیت دارد که در دوره های زمانی مختلف میزان تولید شیر و چربی را بررسی کنیم و میزان مورد انتظار این دو عامل را از قبل در زمانهای لازم تعیین کرده باشیم. مشکلات یک روز اتفاق نمی افتند و یک روز نیز حل نمی شوند. حداقل ۲ تا ۳ هفته طول می کشد.