وبلاگ دستچین

آغوز مهمترین غذایی است که گوساله ها در ابتدا دریافت می کنند و به آنها این فرصت را می دهد که سالم باشند و رشد خود را شروع نمایند. آغوز حاوی مواد غذایی مورد نیاز و مهم تر از آن، حاوی آنتی بادی هایی است که گوساله را در برابر بیماری ها مصون نگه می دارد.

در دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا یک سری مطالعات در زمینه آغوز انجام شده است. یافته های این مطالعات توسط کمیته سلامتی دام دانشکده کشاورزی پنسیلوانیا مورد تایید قرار گرفته است. سالهاست که درباره ترکیبات آغوز به جز غلظت ایمنوگلوبولین مطالعاتی صورت گرفته است. آغوز گاوهای هلشتاین در طی سالها به علت تغییرات ژنتیکی، مدیریتی و تغذیه ای، تحت تاثیر قرار گرفته است، بنابراین ما با انجام آزمایش ها به دنبال تغییرات آغوز هستیم.

از چهار منطقه اصلی پرورش گاو شیری در پنسیلوانیا بازدید به عمل آمد و از گاوهای هلشتاین نمونه برداری شد. اولین مواردی که تحت آزمایش قرار گرفت چربی، پروتئین، لاکتوز، و کل مواد جامد بود. نتایج تجزیه و تحلیل نمونه ها نشان داد که بعضی از موارد، نسبتا مشابه موارد گزارش شده در ۴۰ سال پیش بود (به جدول توجه کنید). میانگین محاسبه شده به نظر مناسب می آمد، ولی دامنه نمونه ها بسیار زیاد بود.

مشخصا اکثر نمونه ها موارد انتظار را به اندازه کافی داشتند، ولی شما می توانید با توجه به مقادیر حداقل، متوجه شوید که بعضی از نمونه ها چقدر ضعیف هستند و بنابراین باید نتیجه گیری متفاوتی داشته باشید. پایین ترین نمونه ای که تحت آزمایش قرار دادیم از لحاظ مواد غذایی آن چنان ضعیف بود که در صورتیکه گوساله ها آن را به عنوان اولین خوراک آغوز دریافت می کردند، نمی توانستند مواد مغذی کافی برای شروع رشد خوب را به دست آورند. اگر چه بعضی از گاوها بودند که آنچنان آغوز تولید می کردند که مواد مغذی موجود در آغوز رقیق می شد، ولی دوشیدن گاوها در سریع ترین زمان ممکن بعد از زایش برای به دست آوردن آغوزی با حداکثر میزان مواد مغذی ممکن، بسیار اهمیت دارد. جمع آوری آغوز دو ساعت بعد از زایمان بهترین نتیجه را به همراه دارد. در مقایسه با مطالعاتی که بیست سال پیش و یا پیشتر انجام شده بود در چنین نمونه هایی میزان مواد معدنی و بعضی از انواع ویتامین ها بطور قابل توجهی بالاتر می باشد که احتمالا به علت توجه بیشتر به تغذیه مواد معدنی به گاوهای خشک نسبت به سالهای گذشته می باشد. مواد معدنی و ویتامین هایی که به گاوهای خشک خورانده می شوند. مستقیما روی آغوز تاثیر می گذارند و بسیاری از این مواد معدنی و ویتامین ها امروزه به اندازه کافی در جیره استفاده می شوند و در بسیاری از مواقع تزریق این مکمل ها به گوساله های تازه متولد شده نیاز نیست.

مهم ترین ترکیب دیگری که در آغوز وجود دارد، ایمنوگلوبولین می باشد و این بخش از آغوز بیشتر باعث نگرانی شد. دامنه میزان موارد گسترده تر بود، ولی نگرانی بیشتر بدین علت بود که غلظت ایمنوگلوبولین کل نمونه ها ۴۷ میلی گرم بر میلی لیتر بود (مجموع IgG، IgA و IgM) و عموما حداقل آن ۵۰ میلی گرم بر میلی لیتر در نظر گرفته می شود. بنابراین به طور متوسط ایمنوگلوبین نمونه ها در سطحی پایین می باشد. از آنجایی که بعضی از نمونه ها دارای میزان زیادی ایمنوگلوبولین بودند، بنابراین میزان ایمنوگلوبین بعضی از نمونه ها باید خیلی پایین باشد. در حقیقت نمونه هایی که میزان ایمنوگلوبین آن ها بسیار پایین است اصلا شبیه آغوز واقعی نیستند. گوساله هایی که ۴ لیتر از چنین آغوزهایی را مصرف می کنند، میزان مطلوب ایمنی را به دست نمی آورند. مطالعاتی که قبلا انجام شده است نشان می دهد که اگر حجم اولین آغوز دوشیده شده زیاد باشد، کیفیت آن در حد متوسط است. به صورت یک قانون سر انگشتی، اگر یک گاو در اولین دوشش بیش از ۶/۸ لیتر دوشیده شود (گاو به طور کامل دوشیده شود) به احتمال زیاد کیفیت آغوز حداقل و یا کم می باشد. گاوهایی با توانایی ژنتیکی بالاتر برای تولید شیر به احتمال زیاد در هنگام زایمان سریع تر شیر تولید می کنند. گاوهایی که قبل از زایمان از پستان هایشان شیر ترشح می شود و یا تا قبل از زایمان دوشیده می شوند، ارزش آغوزشان کم تر می باشد.

علاوه بر این تاخیر در دوشش آغوز، باعث کاهش میزان IgG آغوز می شود. این کاهش یا به علت جذب مجدد ایمنوگلوبولین ها توسط گاو و یا به علت افزایش میزان ترشح شیر و یا به علت هر دو عامل ذکر شده است. مورد دیگری که در این مطالعه مد نظر قرار گرفته شد وضعیت باکتریایی نمونه های آغوز بود. میزان SPC در ۳۰ درصد نمونه ها بیش از استاندارد شیر خام بود (کمتر و یا معادل ۵۰۰۰CFU/ML). از آنجایی که استانداردی برای آغوز وجود ندارد، از استاندارد شیر خام به عنوان مبنایی برای مقایسه استفاده شد. براساس نمونه های گرفته شده، مشخص شد که در بعضی از مزارع پرورش گاو شیری مکان مشخصی برای جمع آوری آغوز تعبیه شده است بدین معنی که توجه بیشتری به نظافت پستان و سرپستانک ها تا قبل از دوشش می شود، به طور منظم ظروف جمع آوری آغوز شسته و ضد عفونی می شود و ذخیره سازی آغوزها به صورتی انجام می شود که رشد باکتریایی به حداقل می رسد. دقت در عملیات آغوزگیری می تواند به کاهش تعداد باکتریایی های آغوز و تعداد باکتری های مضری که به گوساله خورانده می شد کمک کند.

در یک مطالعه دیگر که در این زمینه انجام شد، به دنبال این مسئله بودیم که آیا این تفکر قدیمی که کیفیت آغور تلیسه ها ضعیف تر از گاوهای مسن است درست می باشد یا نه. برای این تحقیق از ۴ مزرعه پرورش گاو شیری بزرگ استفاده کردیم و آغوز گاوهایی را که طی چهار ماه گذشته زایمان کرده بود، مورد تجزیه و تحلیل قرار دادیم. مسئله ای که متوجه شدیم این است که امروزه با توجه به برنامه تغذیه، واکسیناسیون و مدیریت تلیسه ها، میزان IgG آغوز تلیسه ها و گاوهای مسن تقریبا شبیه هم می باشد.

این بدین معنی است که نیازی نیست آغوز تلیسه ها را دور بریزید. آغور تلیسه ها هم باید مانند آغوز گاوها نگهداری و تغذیه شوند.آغوز گاوهای مسن معمولا دارای تنوع آنتی بادی بیشتری است، ولی بسیاری از گاوهای مسن آن قدر آغوز تولید می کنند که میزان اضافی آن باعث رقت غلظت ایمنوگلوبولین ها می شود. در این تحقیق مشخص شد که بعضی از تلیسه ها نسبت به گاوهای مسن تر، دارای غلظت ایمنوگلوبین بیشتری در آغوز خود هستند.

بعضی از جنبه های مدیریت آغوز، جدید نمی باشد و تغییر زیادی نکرده اند. از طرفی هنوز میزان مرگ و میر در همان سطح ۱۵ تا ۲۰ سال پیش می باشد. یکی از دلایل این است که ما توجهی به این کاهش مقادیر در آغوز نکرده ایم و در عین حال مدیریت و کیفیت آغوز نیز آنچنان که باید بهبود نیافته است. بعضی از معایب را می توان با تغییرات جزئی در مدیریت گوساله های تازه متولد شده و گاو های تازه زا بهبود بخشید.