افزایش بهره وری در پرواربندی گوسفند نژاد افشار
یکی از محققان بخش تحقیقات علوم دامی مرکز تحقیقات جهاد کشاورزی استان زنجان (محمد تقی مسلمیون)، استفاده از روش‌های سنتی دامپروی و محدودیت منابع خوراکی دام در این شیوه را مهم‌ترین دلیل تولید کم گوشت گوسفند می داند و می افزاید: در شیوه مرسوم، پرواربندان به منظور حصول درآمد بیشتر، غالبا به فربهی و وزن نهایی بالاتر دام زنده توجه دارند و سن از شیرگیری بره‌ها حتی به شش ماه نیز می‌رسد که در نتیجه، پرواربندی بره‌ها با نگرش اقتصادی و تولید گوشت با کیفیت مطلوب عملا صورت نمی‌گیرد.
محقق بخش تحقیقات علوم دامی مرکز تحقیقات جهاد کشاورزی استان زنجان، گوشت گوسفند را یکی از مهم‌ترین منابع تامین‌کننده پروتئین کشور دانسته و می گوید: تولیدات گوشت گوسفند پاسخگوی نیاز پروتئین جمعیت روبه رشد کشور نیست.
ایشان به ضرورت بررسی سن و وزن بره‌ها در زمان از شیرگیری برای پرواربندی اشاره کرده و یادآور می گردد: نتایج تحقیقات و بررسی‌های صورت گرفته بر روی گوسفند نژاد افشار در این زمینه نشان داده، بره‌هایی که با وزن و سن کمتر پرواربندی شدند نسبت به سایر گروه‌های آزمایشی از لحاظ عملکرد پرواری و میزان مصرف خوراکی و ضریب تبدیل خوراک به گوشت، ارجح بوده‌اند که صرفه اقتصادی بیشتری را در پی داشته‌اند.
این محقق خاطرنشان می کند: براساس این مطالعات و تحقیقات، سن مناسب برای از شیرگیری بره‌های نر گوسفند افشاری ۳ تا ۵ ماه و یا رسیدن به وزن ۲۴ کیلوگرم می باشد.
به گفته این محقق، دامداران، بهره‌برداران و مروجان باید در زمان پرواربندی گوسفند افشاری توجه داشته باشند که پرواربندی بره در شرایط بسته و به روش معمول و بدون استفاده از غذای کمکی، حداکثر از سن سه ماهگی و وزن ۲۰ الی ۲۵ کیلوگرمی شروع شود، تا به این طریق ضمن حصول لاشه مطلوب، از توقف طولانی مدت بره‌ها به همراه میش‌ها در عرصه مراتع جلوگیری شود.
همچنین در زمان پرواربندی باید اقدامات بهداشتی لازم، با در نظر گرفتن بیماری‌های دامی شایع در منطقه در شروع و طول دوره پرواربندی مدنظر قرار گیرد.
این محقق معتقد است که کوتاه‌تر کردن طول دوره پرواربندی به حداکثر یک دوره سه ماهه، سبب صرفه‌جویی در هزینه خوراک و سایر هزینه‌های پرواربندی شده و می تواند در بالا بردن سود دامداران به شدت موثر باشد.
