با بررسی نیتروژن اوره ای شیر مطمئن شوید که پروتئین بیش از اندازه استفاده نکرده اید
“استالینگ” برای جلوگیری از تغذیه بیش از نیاز پروتئین، راهکارهای زیر را پیشنهاد می دهد:
– بر اساس کل پروتئین، پروتئین قابل تجزیه و غیر قابل تجزیه در شکمبه و انرژی قابل دسترس در شکمبه که به صورت کربو هیدراتهای غیر الیافی یا نشاسته و یا کل انرژی اندازه گیری می شود، جیره را متوازن کنید.
– مصرف ماده خشک را هر هفته در همه گروهها بررسی کنید و مصرف نیتروژن را نسبت به احتیاجات محاسبه نمائید.
– اگر گرمای مفرط وجود دارد، کل پروتئین بعلاوه پروتئین تخریب شده در گرما ( بیش از ۱۰ درصد پروتئین در بخش های الیافی) را ماهیانه بررسی کنید.
– گاوها را بر اساس تولید شیر آنها گروه بندی و تغذیه کنید.
– برای جلوگیری از جداسازی مواد خوراکی، آنها را به خوبی مخلوط و یکنواخت کنید.
– تفکیک اندازه ذرات را در آخورهای مختلف بوسیله جدا کننده اندازه ذرات بررسی کنید.
– اگر نیتروژن اوره شیر مخزن، بالاتر از ۱۴ میلی گرم در دسی لیتر بود جیره را تعدیل نمائید. MUN های زیر ۱۲ از دیدگاه محیطی بهترند.
– اگر MUN مخزن زیر ۱۰ میلی گرم بر دسی لیتر است، مصرف پروتئین پائین است یا ممکن است خوراک در اثر گرما آسیب دیده باشد.
