وبلاگ دستچین

آزمایش های متعدد خاک و کوددهی مناسب، کمک می کند اطمینان یابیم که محصول ما، مواد مغذی کافی در اختیار دارد. هنگام متوازن کردن جیره، مشاور شما عناصر پر نیاز کلسیم، کلر، پتاسیم، فسفر، منیزیوم، گوگرد و سدیم جیره را بررسی می کند ولی آیا هرگز علت آن را پرسیده اید؟ آیا مشاور گله، متوجه تغییر سطح مواد معدنی در علوفه طی چند سال شده است؟ پاسخ هر کدام از سوالات باید بله باشد.

برای این مبحث، ما به طور مثال بر پتاسیم (K) تمرکز می کنیم و تغییرات در علوفه، خاک، گیاهان و به طور بالقوه حتی جیره های گاوهای خشک یا شیرده را توضیح می دهیم ولی بدانید که سطح همه مواد معدنی تحت شرایط زراعی، محیطی و تغذیه ای دامداری شما ممکن است تغییر کنند.

نقش پتاسیم در دوره خشکی نسبت به دوره تازه زایی، متفاوت است

ما غالبا پتاسیم را در برنامه های تغذیه ای، به خصوص هنگام ارزیابی DCAD (تفاوت کاتیون – آنیون جیره) مورد بحث قرار می دهیم. ما به دامها، کربنات پتاسیم یا سایر منابع پتاسیمی می دهیم ولی آنچه که در حقیقت جذب می شود، عنصر پتاسیم است. به محض این که پتاسیم محلول گردید، به صورت کاتیون در می آید (درست مثل کلسیم)، یعنی بار یونی مثبت پیدا می کند.

اهمیت پتاسیم در برنامه های تغذیه ای گاوهای خشک به دلیل نقش آن در ایجاد تب شیر بالینی و تحت بالینی در زمان زایش می باشد. دریافت بیش از حد پتاسیم جیره ای قبل از زایش، pH خون را بالا می برد و در توانایی دام برای آزاد کردن کلسیم از استخوان، تداخل ایجاد می کند. این وضعیت، سطح کلسیم خون در گردش را به کمتر از ۸ میلی گرم در دسی لیتر کاهش می دهد زیرا مقادیر زیادی از کلسیم، از بدن برای تامین نیازهای تولید شیر و آغوز، فراخوان می شود. کمبود کلسیم در عملکرد ماهیچه ها (حتی تنفس) و یکپارچگی سامانه عصبی اختلال ایجاد کرده و عملکرد را کاهش می دهد.

بسیاری از تولید کنندگان بر تامین یا خریداری مواد غذایی که پتاسیم پائینی دارند، تاکید می کنند تا از این وضعیت اجتناب شود ولی هنوز می توان کارهای بیشتری انجام داد. پتاسیم، ضروری است و باید به طور روزانه تامین و متوازن شود تا احتیاجات را برآورده نماید. در واقع، مازاد هر عنصری وارد آغوز و شیر می شود (کلسیم مازاد). ذخایر بدنی پتاسیم به راحتی آزاد نمی شوند و دفع زیاد همراه با مصرف پایین بعد از زایش، به سرعت تبدیل به کمبود می شود. به کمبود پتاسیم، هایپوکالیما گفته می شود. این وضعیت، رو به افزایش است. درحالی که جیره منفی از نظر DCAD ، قبل از زایش مفید است. جیره های مثبت از نظر DCAD به نفع گاوهای تازه زا و پر تولید می باشد.

با مصرف جیره های کاملا مخلوط پرانرژی توسط گاوها، باکتریهای شکمبه به سرعت کربوهیدراتها را هضم کرده و مقادیر قابل توجهی اسیدهای چرب فرار تولید می کنند که به سرعت از دیواره شکمبه به درون خون جذب شده و برای تامین انرژی مورد استفاده قرار می گیرند. با این حال، می توانند سطح pH خون را نیز پایین آورده و باعث کاهش عملکرد شود. در اینجا، پتاسیم موجود در مکمل و سایر کاتیونها، کمک می کنند که سطح pH خون و عملکرد، در حد مطلوب باقی بماند.

اولین گام در متوازن کردن پتاسیم و سایر کاتیونها، داشتن معیارهای صحیح برای همه اقلام خوراکی است که باید X-ray یا اندازه گیری شیمیایی مرطوب بر پایه پلاسما باشد. در آزمایشگاه مشاهده کرده ایم که سطح پتاسیم با گذشت زمان تغییر می کند و در پی فصول رشد خشکسالی یا آبسالی، نوسان پیدا می کند. چرا چنین است؟ آیا سطح پتاسیم خاک طی این دوره، تغییر می کند؟ آیا گیاهان، پتاسیم را به طور متفاوتی جذب کرده و مورد سوخت و ساز قرار می دهند؟

پتاسیم گیاه بستگی به آب دارد

دانستن اینکه چه انتظاری از گیاه در حال رشد خود دارید، بخش مهمی از عمل متوازن کردن است. خشکسالی سال ۲۰۱۲، فرصت منحصر به فردی برای ما ایجاد کرد تا ارتباط بین آزمایش خاک و سطح پتاسیم بافتهای گیاهی، تحت شرایط حاد را مطالعه کنیم. تعجب آور نیست، پتاسیم علوفه تازه، روندی مشابه با سطح پتاسیم خاک را نشان داد و هر دو پایین تر از مقدار متداول فصل رشد بودند.

پویایی خاک و گیاه به شدت بستگی به آب دارد. درست مثل حیوانات، گیاهان نیز پتاسیم را به شکل یونی (+K) جذب می کنند. در خاک، این شکل از پتاسیم به عنوان “پتاسیم محلول” شناخته می شود زیرا در محلول خاک-آب قرار داد. وقتی آب در خاک و برای حل کردن پتاسیم به شکل قابل استفاده وجود نداشته باشد، پتاسیم با ترکیبات مختلف متصل می شود و در فضاهایی باقی می ماند که برای گیاه قابل دسترس نیست.

هر محلول پتاسیمی که ممکن است در خاک وجود داشته باشد، نیاز به یک زنجیره به هم متصل شده از حفره های پر شده با آب دارد تا به طرف ریشه های گیاهی جریان یابد. وقتی حفرات خاک، خشک می شوند، این جریان به طرف ریشه، کم و کمتر می شود.

این به آن معنی است که انتشار، (روش اصلی رسیدن پتاسیم به ریشه ی گیاه) به میزان زیادی مهار می شود. چیزی که مسئله را پیچیده تر می کند این است که ریشه های گیاه برای رسیدن به آب، به عمق بیشتر می روند.

مطالعات مربوط به دسته بندی مواد مغذی، یک اختلاف ۱۰۰ قسمت در میلیونی (ppm) بین میزان پتاسیم در ۵ سانتی متر بالایی و عمق ۲۰ سانتی متری خاک شخم زنی شده با اسکنه را نشان داده است. ترکیب اثر ریشه های عمقی و محدودیت حرکت به معنی این است که کود به کار رفته به طور سطحی، ممکن است تاثیر کمی روی تولید محصول داشته باشد. با این حال، آبیاری می تواند پتاسیم خاک را برای استفاده توسط گیاه، آزاد کند.

پتاسیم در خاک تحت تنش خشکی، وجود دارد ولی برای گیاه قابل دسترس نیست. خبر خوب این است که دوباره وقتی رطوبت خاک به حد طبیعی برگردد در دسترس خواهد شد.

شکل بالا، درصد نمونه های خاک در هر شش دسته پتاسیم خاک از سال ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۳ را نشان می دهد. توجه کنید که در سال ۲۰۱۲، درصد نمونه ها به سطح قبل از خشکسالی بازگشت. این به ما می گوید که کمبود پتاسیم خاک در اثر خشکی، موقتی می باشد.

با مشاوره تغذیه و زراعت خود همکاری کنید تا این تداخلات پویا بهتر درک شوند. معیارهای مواد معدنی شیمیایی مرطوب را برای همه جیره ها لحاظ کنید تا مطمئن گردید احتیاج مواد معدنی، گاو تامین می شود.