یک گوساله بیمار چه شکلی است؟
شناخت “رفتار بیماری” موضوع بسیار مهمی در گاوداری هاست. “رفتار بیماری” عبارتی است که برای توضیح رفتار یک گوساله مریض به کار می رود که شامل افزایش دراز کشیدن، کاهش اشتها، کاهش زمان بازی و جستجو کردن و عدم حساسیت به محیط اطراف می باشند. بروز این رفتارها دلیل می شود برای این که ما یک گوساله را “کسل” بنامیم.
تغییرات رفتاری می تواند به تشخیص اولیه بیماری کمک کند. با شناخت این پاسخ های رفتاری، حیوانات بیمار زودتر تشخیص داده شده و درمان های مربوطه زودتر آغاز می شوند.
استفاده از کارگران کم تجربه در اطراف دامها ممکن است تشخیص دامهای “کسل” را با مشکل مواجه کند. گوساله های مریض در مقایسه با گوساله های سالم رفتار جستجو گرایانه کمتری دارند و به میزان کمتری به سمت فرد یا اشیاء جدیدی که وارد جایگاهش می شود حرکت می کنند. آموزش کارمندان برای تشخیص رفتارهای بیماری، به تشخیص سریع تر و به جلوگیری از دفعات بالاتر بیماری کمک می کند. برای مثال، هنگامی که زمان تغذیه گوساله ها در هچ می باشد، گوساله هایی که از هچ خارج نمی شوند و به خوردن تمایلی نشان نمی دهند نگاه دقیق تر را می طلبند. در یک گروه اگر اکثریت گوساله ها در حال بازی کردن و ارتباط برقرار کردن با هم هستند. گوساله هایی که بازی نمی کنند باید مورد آزمایش قرار بگیرند.
رفتارهای بیماری
فراوانی بستر ریزی و تامین یک منبع گرمایی مکمل می تواند برای گوساله هایی که وزن از دست داده اند و تب دارند موثر باشد. این شرایط با شرایط فردی که آنفولانزا دارد و تمایل دارد در جای گرم بخوابد متفاوت نخواهد بود.
دام ها دقیقا مثل انسان گرما و سرما را حس می کنند یک لامپ گرمایی در جایگاه قرار دهید و دقت کنید که گوساله ها نزدیک لامپ دراز می کشند یا دور از آن.
اگر استفاده از لامپ گرمایی امکانپذیر نیست، در بسیاری از مواقع اضافه کردن بستر به میزان بیشتری در اطراف حیوان مریض، عایق بهتری ایجاد می کند. کار کردن با دامپزشک و به کارگیری به موقع دستورالعمل های دارویی موجب می شود که وقتی گوساله ای مریض باشد مراقبت های لازم زودتر آغاز شوند.
بروز رفتارهای بیماری، انگیزشی است. به این معنی که اولویت حیوان برای بروز رفتارهای بیماری بسته به محیط اطرافشان تغییر می کند.
برای مثال، یک گوساله مریض ممکن است دراز بکشد ولی ناگهان بلند شود و در پاسخ به موقعیت ترسناک شروع به دویدن کند. در عمل نیز گوساله ها مقدار زیادی انرژی مصرف می کنند. بنابراین شرایط تنش زا و یا ترسناک، به ویژه برای حیوانات مریض نامطلوب هستند و از خوب شدن آن ها جلوگیری می کنند.
تشخیص رفتارهای بیمارگونه گوساله های جوان می تواند به تشخیص زود هنگام بیماری منجر شود. اعمال تغییرات کوچک در محیط باعث می شود که گوساله بتواند رفتار نشان دهنده بیماری را به خوبی بروز دهد. برخی از کارمندان برای تشخیص گوساله های بیمار نیاز به تمرین و آموزش دارند. وقتی کارگران گوساله های بیمار را سریع تر تشخیض بدهند و درمان کنند، آسایش افزایش می یابد.
