وبلاگ دستچین

• اثر کمبود فسفر در گاو شامل: کاهش اشتها، کاهش تولید شیر، کاهش رشد، مشکلات استخوانی و دندانی، ظهور بیماری پیکا (اشتهای غیرطبیعی و گندخواری)، مشکلات تولیدمثلی و پشم خواری در گوسفندان است.
• اثر کمبود کلسیم در گاو شامل: کاهش تولید شیر، آسیب به باروری، تهدید سلامت گاو در دوره انتقال زایمان به دوره شیردهی، فلج زایمان، گرفتاری‌های جسمی پس از زایمان، تهدید بیماری‌های کتوز و کبد چرب است.
• اثر کمبود کلسیم در گوسفند و بز شامل: گرفتاری‌های جسمی هنگام زایمان و پس از زایمان است.
• اثر کمبود منیزیم در گاو و گوسفند: در گوساله­‌ها شامل بی­‌اشتهایی، کوری موقت، بهم خوردن تعادل، کف کردن دهان، افتادن و جمع و باز شدن پاها و نهایتا مرگ و در گاو بالغ شامل تشنج، لرزش، انقباضات ماهیچه­‌ها و پرخونی این نواحی و در گوسفندها اختلالات تنفسی و نهایتا مرگ است.
• اثر کمبود سدیم در گاو و گوسفند: از دست رفتن آب بدن، کاهش تولید شیر، کاهش اشتها، کاهش وزن، زبر شدن موها، توقف رشد، ضعف عمومی و لرزش ماهیچه­‌ها است.
• اثر کمبود کلر در گاو و گوسفند: کاهش اشتها، کاهش تولید شیر و کاهش وزن است.
• اثر کمبود آهن در گاو و گوسفند: ظهور بیماری پیکا (اشتهای غیرطبیعی و گندخواری)، ضعف عمومی، تنفس دردناک بعد از فعالیتهای معمولی، آسیب­پذیری دربرابر عفونتها، عقب­ماندگی رشد و کاهش توان سیستم ایمنی است.
• اثر کمبود مس در گاو شامل: کاهش اشتها، از دست رفتن وزن بدن، کاهش تولید شیر، ژولیدگی موها، شکنندگی استخوانها، سفتی مفاصل و سخت راه رفتن، تاخیر فحلی، سخت­زایی و جفت ماندگی و در گوسفند شامل: اختلال در رشد پشم، مرده­زایی، فلج­زایی، کاهش رشد، کم­خونی، اسهال، لاغری مفرط و مرگ است.
• اثر کمبود روی در گاو و گوسفند: ترکیدگی پوست، تورم مفاصل، ژولیدگی مو و پشم، کاهش اشتها، اختلال در تولید­مثل و کاهش توان سیستم ایمنی بدن است.
• اثر کمبود منگنز در گاو و گوسفند: کاهش رشد، ناهنجاری‌های اسکلتی، اختلال در تولید مثل و ناقص­ الخلقه­ زایی است.
• اثر کمبود ید در گوساله: بزرگ شدن غده تیروئید، کوری، ریزش مو، ضعف و نهایتا مرگ است.
• اثر کمبود ید در گاو شیری: اختلال در فحلی، سقط­ جنین، مرده‌­زایی و جفت­ ماندگی و در گاو نر کاهش قدرت باروری است.
• اثر کمبود ید در گوسفند: بزرگ شدن غده تیروئید و اختلال در متابولیسم بدن است.
• اثر کمبود کبالت در گاو و گوسفند: کاهش اشتها، بیحالی، کاهش رشد، افت تولید شیر، کم خونی، رنگ پریدگی پوست، ضعف شدید، عدم تعادل در راه رفتن و نهایتا مرگ است.

۱- سهولت در استفاده آن برای دام
۲- پیشگیری و درمان عارضه گندخواری (Pica)
۳- پیشگیری از کم خونی و بیماریهای متابولیکی
۴- پیشگیری از نرمی استخوان و بیماریهای تب مالت
۵- کاهش مشکلات تولیدمثل، زایمان و جفت ماندگی
۶- پیشگیری از اختلالات هورمونی و تخمک گذاری و ضعف عمومی
۷- تامین کننده کلیه مواد معدنی مورد نیاز و درمان و پیشگیری از کمبود آنها در دام