گاو سالم و پرتولید، حداقل به دوازده ساعت استراحت در روز نیاز دارد
عوامل زیادی بر قابلیت و میل یک گاو به خوابیدن و استراحت کردن تاثیر می گذارند. از جمله این عوامل طراحی و راحتی در جایگاه انفرادی (فری استال)، آب و هوا و زمان لازم برای انجام بسیاری از فعالیتهای روزانه میباشد که یک گاو باید به خاطر آنها ایستاده باشد. از جمله فعالیتهای ایستاده، شیردوشی، خوردن و نوشیدن و اینگونه موارد می باشد. پژوهشگران، اثرات شرایط مختلف آب و هوایی را بر مدت زمان خوابیدن و استراحت گاو مورد مطالعه قرار داده اند. آنها مقادیر مختلف شاخص دما، رطوبت (THI) در محدوده ۲/۵۶ تا ۸/۷۳ را در محدوده ای که گاوها نگهداری میشوند در نظرگرفته و متوجه شدند که با افزایش شاخص دما و رطوبت، متوسط مدت خوابیدن و استراحت از ۹/۱۰ ساعت به به ۹/۷ ساعت کاهش مییابد.
بسیاری از پژوهشگران مشخص نمودند که شاخص دما رطوبت برابر یا بیشتر از ۷۲ بر میزان تولید، تولیدمثل و فیزیولوژی گاو تاثیر میگذارد. آنها همچنین متوجه شدند که حتی ۹ الی ۱۰ ساعت استراحت روزانه کافی نیست که شاید به دلیل محل نصب مه پاشها و خنک کننده ها، نوع طراحی جایگاههای انفرادی و وضعیت لنگش گاو (خصوصا در انتهای تابستان) باشد. با افزایش میزان شاخص دما رطوبت و کاهش مدت استراحت گاوها در جایگاههای انفرادی و افزایش مدت ایستادن، خطر ایجاد زخم در لایه شاخی سم افزایش مییابد.
پژوهشگران مشاهده کردند که شیوع مشکلات حرکتی در تابستان بیشتر است که میتواند با افزایش مدت ایستادن در تابستان که برای خنک شدن است مرتبط باشد. در نتیجه و با استفاده از نتایج این مطالعات آنها پیشنهاد میکنند که دامداران روشهای مدیریتی جدیتری را برای مقابله با گرما در زمانیکه دمای هوا به نزدیک ۲۱ درجه سانتیگراد میرسد به کار ببرند. افزایش راحتی در جایگاههای انفرادی و استفاده از فن و مه پاش برای خنک کردن گاو و به حداقل رساندن مدت لازم برای ایستادن (خصوصا در جایگاه انتظار دوشش) را نیز باید مد نظر داشت.
اثر تراکم
گروه دیگری از پژوهشگران در مورد تاثیر میزان تراکم در جایگاه انفرادی بر مدت خوابیدن و استراحت روزانه گاو مطالعاتی انجام دادند. میزان تراکم مورد مطالعه آنها ۱۰۹، ۱۲۰، ۱۳۳ و ۱۵۰ درصد بود. آنها همچنین اثرات میزان تراکم بر آن دسته از جایگاههای انفرادی که بیشتر مورد استفاده گاوها قرار میگرفت و میزان جابه جایی در زمانیکه تعداد گاوها بیشتر از جایگاههای انفرادی باشد را مطالعه نمودند.
آنها متوجه شدند که ساعات خوابیدن گاوها در جایگاههای انفرادی از ۹ تا ۱۲ ساعت با تراکم ۱۰۰ درصد، به مدت ۵ تا ۱۱ ساعت در تراکم ۱۳۳ درصد و مدت ۲ تا ۱۱ ساعت در تراکم ۱۵۰ درصد کاهش یافت. این میزان استراحت کمتر از مدت ۱۲ ساعت توصییه شده بود. نتایج این مطالعه مشخص میکند که تراکم ۱۲۰ درصد، حداکثر مقداری است که میتوان مورد استفاده قرارداد.
آنها همچنین متوجه شدند که گاوها در شرایط تراکم، برای زودتر خوابیدن پس از شیردوشی با یکدیگر رقابت می کنند. در نتیجه برای خوراک تازه بر سر آخور نمی ایستند و مدت کافی برای عضلات اسفنکتر سر پستان فراهم نمی شود تا پس از شیردوشی و قبل از خوابیدن مجرای سر پستانک را ببندند.
این دو مطالعه، نتایج مطالعات قبلی را تائید میکند مبنی بر اینکه گاوها به ۱۲ ساعت استراحت روزانه نیاز دارند. روش مقابله با گرما، عوامل موثر بر سلامت سم و میزان تراکم از جمله مسائل مدیریتی است که دامداران باید مد نظر داشته باشند تا بتوانند به سمت افزایش بازده و سلامت دام خود پیش بروند.