راهکارهای ایجاد هماهنگی بین کارکنان دامداری و دامپزشک
برنامه های درمانی این اطمینان را می دهند که دام بیمار، بهبود یافته و زود به چرخه تولید باز می گردد. همچنین از دامداری و دامپزشک شما حمایت می کند.
همه ما، تولیدکنندگان، دامپزشکان، کارکنان ترویج، محققان دانشگاهی، پخش کننده های مواد غذایی و شرکت های سلامت دام، بخشی از صنعت غذا هستیم. شیر و گوشت، تولیدات ما هستند، اما ما با دامها کار می کنیم … موجودات زنده ای که نیاز به مراقبت و مدیریت دارند تا تولید مطلوب داشته باشند و سالم بمانند و از آسایش آنها اطمینان حاصل کنیم. ابزار ما داروهایی هستند که جهت افزایش کارآیی دامها و سلامت غذایی که آنها تولید می کنند، به کار می روند. سالها پیش اگر یک دام مریض در یک دامداری بود، از دامپزشک برای درمان گاو درخواست می شد و آنگاه دستور العمل داده شده توسط دامدار انجام می گرفت. امروزه، دامدار و کارکنان دامداری، دامها را بدون دخالت مستقیم دامپزشک درمان می کنند. گرچه این کار هزینه دامپزشکی را کاهش داده است، ولی دامپزشک از شما می خواهد که آن بیماری را در آن دام به طور کامل تشخیص داده و درمان کنید، در حالی که او شخصا آن دام را ندیده است. از این رو هدف اولیه برنامه های درمانی، فراهم کردن یک راهنما برای دامدار و کارکنان او در درمان بیماری گاو به صورت کامل و تحت نظارت غیر مستقیم تجویز دامپزشکی است.
راهنمای درمان می تواند به افزایش موفقیت درمان کمک کند، تصمیم گیری توسط کارکنان را محدود می کند و آسایش دام را با اطمینان از اینکه دام درمان کامل در زمان مناسب دریافت می کند را افزایش می دهد. بسیاری از داروها در دامداری با روشی غیر از آنچه توصیه شده استفاده می شود. برای مثال داروها با دوز متفاوت در گونه دامی متفاوت یا دسته متفاوت با روش متفاوت از آنچه در دستورالعمل ذکر شده استفاده می گردند. بسیاری از دامداران نمی دانند که استفاده از دارو خارج از دستورالعمل قید شده تنها با توصیه و زیر نظر دامپزشک امکان پذیر است. داشتن یک برنامه درمانی در دامداری، شما را مطمئن می کند که کارهایی که انجام می دهید با قوانین مربوط به استفاده دارو و در دام مطابقت دارد.
یک برنامه درمانی باید این موارد را در بر بگیرد:
- چه کسی مسئول درمان است
- چه گروه از حیوانات تحت درمان هستند، گوساله های شیری، تلیسه ها یا گاوها
- داروها برای گروه های مختلف دستورالعمل متفاوت دارند
- چگونه یک معاینه اصولی انجام بدهیم
- علائم معمولی بیماری چیست
- چه درمانی باید تجویز شود. آنچه باید در برنامه ذکر شود، شامل نام دارو، دوز دارو، روش تجویز و دفعات تجویز داروست.
- مدت زمان منع مصرف شیر و گوشت چقدر است.
یکی از مهم ترین قدمها در درمان موفق دام بیمار در زمان مناسب تشخیص دام بیمار است، همچنین تشخیص اینکه دام چه مشکلی دارد. در بسیاری از موارد گاوهای مریض جدا می شوند و تحت درمان دارویی قرار می گیرند، بدون اینکه مشکل آنها تشخیص داده شود. این استفاده نادرست از دارو، هدر رفتن پول و همچنین قراردادن دام در خطر خارج شدن از چرخه تولید است.
مثال هایی از بیماریها که می توان در برنامه درمانی قرار داد شامل تب شیر، کتوز، ورم پستان، متریت، پنومونی، بیماری تنفسی گاو، اسهال و لنگش است.
دامپزشکان از دامداران می خواهند که ابتکار عمل داشته باشند و دام ها را طبق راهنمای برنامه درمانی ارائه شده درمان کنند. همچنین ما به شما توصیه می کنیم که وقتی به وضعیت پیچیده ای برخورد کردید که نیاز به معاینه و درمان دقیق تر دارد، با یک دامپزشک حرفه ای و ماهر تماس بگیرید.
برنامه های درمانی شما باید نوشته شده باشد و برای مراجعه در طول درمان و معاینه به راحتی در دسترس باشد. در برنامه درمانی باید نام دامداری و نام دامپزشک به وضوح ذکر شده باشد.
دامپزشکی که داروها را در دامداری شما تجویز می کند باید برنامه های درمانی را برای گروه مدیریتی دامداری شما بنویسد. سرانجام، دامپزشکی که دارو را تجویز می کند، جوابگوی استفاده از آن دارو در دامداری شما خواهد بود. اگر شما بیش از یک دامپزشک در دامداری خود دارید، اطمینان حاصل کنید که راهنمایی آن دامپزشکی که چگونگی استفاده از دارو را نوشته دنبال می کنید.
به خاطر داشته باشید که قوانین دولتی، دامدار را ملزم می کند که دارو را بر اساس آنچه توصیه شده مصرف کند یا اگر خارج از دستورالعمل مصرف می شود، تحت نظر یک دامپزشک باشد.
متاسفانه، بسیاری از افراد داروها را به روشی غیر از آنچه توصیه دامپزشکان است مصرف می کنند. مثال آن می تواند، استفاده از داروهایی باشد که از منابع غیر از داروخانه های دامپزشکی خریداری می شود، خارج از دستورالعمل قید شده مصرف می گردد، در ترکیب با داروهای دیگر مصرف می شود، در ترکیب با داروهای دیگری مصرف می شود که برای گاو توصیه نشده و استفاده از داروها براساس توصیه افراد غیر دامپزشک، دامداری شما را در خطر نقض قانون باقیمانده دارویی و نقض درمان قرار داده و همچنین دامپزشک شما را در خطر قرار می دهد، زیرا او سازمانا مسئول استفاده صحیح دارو در دامداری شماست.
نوشتن یک برنامه درمانی مهم است، اما پیگیری راهنما و مرور آنها نیز مهم است. دامپزشک شما می خواهد که برنامه درمانی در دامداری شما کاربردی باشد و در باز گرداندن دامهای بیمار به سلامتی و تولید، موفق باشد. برنامه های درمانی اگر درست انجام نشوند یا در اجرای آنها انحراف ایجاد شود، شکست می خورند. انحراف در اجرا وضعیتی است که کارکنان دامداری یا دامدار، برنامه را بدون مشورت با دامپزشک خود تعدیل می کند. اگر شما بر این باور هستید که یک برنامه درمانی در دامداری شما عمل نمی کند، بلافاصله آن را با دامپزشک خود در میان بگذارید.
جهت کمک به دامپزشک در ارزیابی برنامه درمانی، بهتر است که موارد درمان را ثبت کنید. دامپزشک می خواهد مطمئن شود که شما وضعیت دام را کامل تشخیص داده اید تا چگونگی درمان را بررسی کند.
ثبت موارد درمان، همچنین به بررسی نتیجه درمانهای شما نیز کمک خواهد کرد. آیا گاو بهتر شده است؟ چه درصدی به تولید برگشته اند؟ چه درصدی از گاوها به درمان جواب نداده اند و حذف شده اند یا مرده اند؟
نمونه برنامه درمانی برای تب شیر:
علائم برای گاوهایی که تازه زایمان کرده اند.
- گاو زمین گیر و ضعیف است یا می لرزد.
- گوش ها، دم و پشت سرد هستند.
- گردن به شکل S قرار گرفته است.
- مدفوع یا ادرار ندارد، یبوست دارد.
- معمولا در شکم دوم یا گاوهای مسن تر اتفاق می افتد.
درمان:
- ۵۰۰ میلی لیتر کلسیم را در یک ظرف آب حل کنید.
- کلسیم را آهسته به صورت داخل وریدی تزریق کنید (کلسیم گلوکونات یا CMP) فقط یک شیشه تجویز کنید.
- اگر گاو زمین گیر است، یک شیشه زیر جلدی نیز تزریق کنید یا از منابع کلسیم خوراکی استفاده کنید. (کلسیم مایع، خمیر کلسیم یا بلوس کلسیم)
- اطمینان حاصل کنید که گاو بستر راحت و عمیق دارد و دست و پای او در وضعیت درست قرار دارد.
- اگر گاو روی بتون یا جایگاه نامناسب زمین گیر شده است، ۱۰ تا ۱۵ سی سی فلونیکسین مگلوبین داخل وریدی تسکین برای درد تزریق کنید.
اقدامات بعدی:
- اگر در ۴ تا ۶ ساعت پاسخی نگرفتید، خون دام را از نظر سطح کلسیم، منیزیوم، فسفر و الکترولیت ها آزمایش کنید.
- درمان را دوباره تکرار کنید یا با دامپزشک تماس بگیرید.